• „Rilla ze Złotych Iskier” to zamknięcie jednej z najbardziej ukochanych serii w literaturze, a zarazem powieść, która we frapujący sposób przedstawia dojrzewanie w cieniu wielkiej wojny. Nowe tłumaczenie Anny Bańkowskiej nadało książce świeżości, i jestem autentycznie szczęśliwa, że tak szybko udało się domknąć wszystkie tomy. Wydanie zachwycona nie tylko językiem, ale i szatą graficzną — twarda oprawa oraz estetyczny projekt sprawiają, iż to edycja naprawdę godna kolekcjonerów. Choć „Rilla” bywa pomijana w porównaniu do pierwszej części, to jest to historia dojrzalsza, bardziej melancholijna i — paradoksalnie — zaskakująco aktualna. • Tym razem to nie Anne, lecz jej najmłodsza córka, Rilla, staje się bohaterką opowieści. Nastolatka jest beztroska, odrobinkę próżna, raczej zainteresowana zabawami niż sprawami świata. Jednak wybuch wojny brutalnie zmienia życie nie wyłącznie samej Rilli, a całej społeczności. Bracia Rilli i jej przyjaciele wyruszają na front, a ona musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości — pełnej lęku, niepewności i bolesnych strat. Wraz z rodziną uczestniczy w wojennym wysiłku na miarę swoich możliwości: opiekuje się niemowlakiem (!), angażuje w działania społeczne, przechodzi przyspieszony kurs dorosłości. Jej wewnętrzna przemiana jest niezwykle autentyczna, a Montgomery z ogromnym wyczuciem opisuje emocjonalne napięcie, jakie towarzyszyło młodym ludziom w tamtych czasach. • Wracając na moment do kwestii przekładu, sprawia ono, że „Rilla” brzmi naturalnie i nowocześnie, nie tracąc przy tym char­akte­ryst­yczn­ego stylu Montgomery. Tłumaczenie oddaje zarówno melancholię, jak i humor powieści. Po latach książka uderza swoją aktualnością: opowiada o strachu, oczekiwaniu, codziennym radzeniu sobie z poważnymi przeszkodami. Jest w tym coś boleśnie znajomego. Ponadto w odświeżonym wydaniu cała seria przygód Anne odzyskała spójność, co czyni ją prawdziwą czytelniczą ucztą. • „Rilla ze Złotych Iskier” to nie tylko świetne zamknięcie cyklu, ale także dzieło o ogromnym ładunku emocjonalnym. Pokazuje, jak wielkie wydarzenia zmieniają ludzi, lecz również, jak w trudnych czasach rodzi się siła, odpo­wied­zial­ność­ i lojalność. Wzruszająca, mądra, po prostu piękna — zasługuje na ponowne odkrycie, zwłaszcza w tym wyjątkowym, dopracowanym wydaniu. Jeśli jeszcze wahacie się, czy sięgnąć po nową wersję, to proszę się nie wahać, a skompletować wszystkie części. Zaręczam, że warto!
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo