• Ewa Zdunek: • Z PAMIĘTNIKA SAMOTNEJ WRÓŻKI cz. I • Z PAMIĘTNIKA ZAJĘTEJ WRÓŻKI cz. II • WRÓŻKA MIMO WOLI cz. III • Trzyczęściowa opowieść o singielce Emilii, pracującej w rodzinnej pralni, ale zafascynowanej ezoteryką, którą w niej zaszczepiła babcia. Dom babci, pachnący palonymi ziołami, wydawał się dziewczynie magiczną przystanią. • Despotyczny ojciec i nudna praca w pralni powoduje, że przekorna dziewczyna kończy kurs wróżbiarski, w wyniku którego zakłada portal ezoteryczny ,udziela profesjonalnych porad i przepowiada przyszłość. • Dobrze być singielką, ale czasem samotność doskwiera i bohaterka loguje się na portalu randkowym. Życie nabiera tempa: masa randek, śmiesznych sytuacji, czasem nieprzyzwoitych propozycji. Czy ten randkowy portal spełni marzenia wróżki o stworzeniu trwałego, szczęśliwego związku? • Udało się! Już nie trzeba biegać na randki - Marek ma spełnić jej marzenia. Rodzi się nowa Emila - zmienia swój styl życia, ubioru, uniezależnia się od rodzinnego interesu i robi karierę w telewizji. Staje się wróżką na pełen etat. • Ale życie jak to życie - lubi czasem robić psikusy. Sielanka nie trwała zbyt długo, zawiniły skrywane TAJEMNICE. Co z Markiem? Dlaczego przed ukochanym ostrzegą Emilię "opiekuńcze anioły"? • Wypalona po 2 latach pracy na etacie wróżki wraca bohaterka do rodzinnego interesu, który poszerzył swą działalność o usługi pogrzebowe. Ale rozmyśla też o stworzeniu wraz z przyjaciółką usługowo- matrymonialnej strony internetowej. Wypali? • Cz. III tego cyklu jawi się jako czarna komedia - w ojcowskim zakładzie pogrzebowym dzieją się dziwne rzeczy, ze znikaniem zwłok włącznie. Zabawnych sytuacji ogrom. • POLECAM te książki , przy których nie sposób się nudzić. Zapewnia to też dowcipny język bohaterów i komiczne sytuacje. • Optymizm, mądrość, magia, wątki kryminalne i paranormalne, a nawet absurdalne, ciekawi bohaterowie - to wszystko sprawia, że czytając, przyjemnie spędza się czas.
  • Fantastyczna książka, chyba najlepsza ze wszystkich. Polecam, zachęcam, cudowna!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo