• Ewelina Dobosz - BĄDŹ TAK PO PROSTU • To piękna powieść skłaniająca czytelnika do "refleksji nad miłością, życiem i jego nieprzewidywalnością". • Młodziutka dziewiętnastolatka Ania poznaje w czasie wycieczki na Kretę Oliwiera , ponad trzydziestoletniego mężczyznę , borykającego się z początkami poważnej choroby , prowadzącej do pełnej niepełnosprawności ruchowej. • Jak poradzą sobie z tym problemem Ania i Oliwier, gdy dla dotychczasowej długoletniej partnerki mężczyzny wiadomość o chorobie była powodem odejścia? • W wątkach pobocznych autorka zwraca uwagę na relację matka - córka, trudną przeszłość i skomplikowaną historię życia ojca Ani. • POLECAM , bo uważam, że powieść jest warta przeczytania.
  • Bądź tak po prostu" to książka, która przeczytała się praktycznie sama 🙈 Wzięłam ja do ręki rano, a przed obiadem już miałam koniec 😱 Dawno nie wciągnęłam się aż tak 🙊 Autorka zbudowała znakomite napięcie między bohaterami, dodała do tego różnice wieku, motyw choroby i violè - mamy romans idealny by skraść nasze serca 🥹 Dałam się przytłoczyć emocjom towarzyszącym naszej dwójce, dałam się również omotać jak mucha w pajęczynie wydarzeniom i relacjom 😍 Oboje są świetnie wykreowani, charakterni ale nie przesadzeni dzięki czemu od razu jesteśmy w stanie ich polubić 🙉 Mamy również tajemnice sprzed lat, która wisi ciemnym całunem nad nimi a która może naprawdę wiele namieszać w ich życiu 🤭 No i oczywiście pojawia się moment, gdy nasze serca drżąc jak osika na wietrze, a obawa wyciska łzy z oczu 🙉 Styl pisania autorki już od lat jest lekki i przyjemny, więc jeśli kochacie jej książki, raczej nie będziecie zaskoczeni, że tak przyjemnie się to czyta 😛 Jeśli jednak nie czytaliście jeszcze książek Eweliny, zaskoczy was dopracowanie w każdym calu, brak niepotrzebnych opisów czy nadmiar emocji odczuwanych podczas lektury 😈 Znajdziecie tutaj również sceny erotyczne, ale spokojnie - nie ma tam nic czego nie znacie na codzień, a kulturalny język pobudza wyobraźnię 😘 Ja jestem jak najbardziej na tak - zresztą, po raz kolejny 😂
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo