• "Prawosławie" • Autor: Józef Keller. Moja ocena: 8/10. • Prawosławie autorstwa Józefa Kellera to solidna, popu­larn­onau­kowa­ pozycja, która w przystępny i rzetelny sposób przybliża czytelnikowi bogactwo tradycji prawosławnej. Autor opowiada o tej fascynującej gałęzi chrześcijaństwa w sposób merytoryczny, a jednocześnie na tyle przystępny, że książka nie przytłacza nadmiarem spec­jali­styc­znyc­h informacji, co czyni ją odpowiednią zarówno dla osób już zaznajomionych z tematem, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z prawosławiem. • Książka nie tylko dostarcza wielu cennych informacji, ale również przypomina pewne aspekty tej tradycji, o których łatwo zapomnieć w codziennym życiu. Jej atutem jest połączenie fachowej wiedzy z lekkim stylem, dzięki czemu lektura jest przyjemna, a jednocześnie pouczająca. • Ubolewam, że na polskim rynku wydawniczym o prawosławiu dostępnych jest tak niewiele pozycji, co czyni książkę Kellera tym bardziej wartościową. Dlatego z pełnym przekonaniem polecam ją każdemu, kto chce pogłębić swoją wiedzę na temat prawosławia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo