• Główny bohater "Świata Czarownic" Simon Tregarth musi uciec przed niebezpieczeństwem. Pomoc znajduje u doktora Petroniusa, który pomaga mu przedostać się przez magiczne wrota do innego świata, z którego nie ma powrotu. • Świat ten okazuje się być całkowicie inny niż ten z którego właśnie przybył Simon, rządzi się swoimi prawami, a najpotężniejsze są w nim czarownice z Estcarp. • Światem tym zawładnęła wojna, do której przyłącza się bohater i pomaga czarownicą w obronie swych ziem i powstrzymaniu zła. • Pierwsze kartki książki bardzo zachęcają do lektury i intrygują, niestety później jest już trochę gorzej. • W tej książce nie znajdziemy dynamicznej akcji lecz rozwijającą się swoim tempem przygodę. • Trzeba jednak przyznać, że postacie są bardzo interesujące a świat, w którym toczy się akcja jest ciekawie wykreowany i przedstawiony. • "Świat Czarownic" to książka idealna jako odskocznia od innych lektur, którą jak się już zacznie to trzeba skończyć.
  • Mój 13 letni brat był tą książką zachwycony
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo