• dosyc slaba ksiazka tej autorki, powolna, bez ciekawego zakonczenia
  • Historia zagmatwana, niby o sztuce ale męcząca i mało ciekawa
  • Tym razem Paula Hawkins w swym kryminale zabiera nas do Szkocji. Akcja powieści rozgrywa się na wyspie Eris, gdzie dzień i noc nie mają tutaj najmniejszego znaczenia, a życie toczy się w rytmie przypływów i odpływów morza. Jedyny dom na tym małym skrawku ziemi obecnie zamieszkuje Grace. Otrzymała go w spadku po swojej podopiecznej Vanessie – artystce. Vanessę strawiła choroba nowotworowa. Grace była w tym trudnym dla kobiety czasie jej pielęgniarką. Malarska i rzeźbiarka zostawiła po sobie kilkadziesiąt dzieł, które w ostatniej woli przekazała swemu największemu wrogowi. Ale to nie jedyna dziwna rzecz związana z jej życiem. Mąż Vanessy zaginął na wyspie w niewyjaśnionych okolicznościach, a jego ciała dotąd nikt nie odnalazł. I to jest ten najbardziej intrygujący wątek w całej tej historii… Bo gdy w londyńskiej galerii wystawiona zostaje jedna z wielu rzeźb tej wybitnej artystki pewna osoba poddaje w wątpliwość pochodzenie kości, która stanowi część zaprezentowanej ekspozycji. Uważa, że nie jest to kość pochodząca od zwierzęcia, a stanowi ona ludzkie szczątki… Organizatorzy wystawy są zmuszeni zgłosić sprawę do prokuratury o domniemanym popełnieniu przestępstwa. Ale kto się go dopuścił i co ważniejsze do kogo należy część zapr­ezen­towa­nego­ w galerii szkieletu? • Najnowsza powieść autorki jest wciągająca i czyta się ją z ogromnym zain­tere­sowa­niem­, aż do ostatniej strony. Każdy kolejny rozdział buduje coraz większe napięcie. Zakończenie zaskakuje i nie pozostaje oczywiste. Polecam na czas relaksu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo