• Perypetie Klary i jej brata wprost bawią do łez. W kolejnej części opisującej dni codzienne rodzeństwa związane z poznawaniem otaczającego ich świata dowiadujemy się w jaki sposób najszybciej pozbyć się mlecznych zębów, by w końcu móc stać się prawdziwym dorosłym. Okazuje się również, że jak się bardzo czegoś pragnie to Pan Bóg czasami jest w stanie w oka mgnieniu spełnić nawet najbardziej niep­rawd­opod­obne­ prośby 😉 Pamiętajcie, że należy szczególną uwagę zwrócić na to czego sobie życzymy w prezencie, bo czasami można niektórych rzeczy mieć niepotrzebny nad stan jak Klara. Dzieci doświadcza również pewien zawód, gdy dociera do nich, że nie wszyscy możemy być bogaci, bo zwyczajnie nie bylibyśmy szczęśliwi. Ale za to w pewnym momencie wpadają wspólnie na doskonały patent na znajdywanie złotówek, których tak naprawdę się wcale, a wcale nie zgubiło. Klara i jej brat nie nudzą się nigdy. Każdy nowy dzień oznacza dla nich kolejną zupełnie nową przygodę. Bawią, może czasami trochę uczą i oszałamiają swoimi, nawet bardzo „głupimi” pomysłami. Ale to w końcu dzieci. Polecam lekturę, bo zwyczajnie jest pełna dobrego humoru.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo