• dosc dobra ksiazka, interesujaca lokalizaja, chociaz jednoczesnie zmiany klimaty bardzo dolujace. dosz szybko mozna sie domyslic 'kto to zrobil'
  • "Słońce o północy" to intrygujący, mroczny, klimatyczny, ciekawy, wciągający i trzymający w napięciu thriller pełen intryg, zagadek, tajemnic, kłamstw, adrenaliny, strachu i zaskakujących zwrotów akcji. Akcja powieści rozkręca się stopniowo, ale pod koniec przyśpiesza, a finał rozgrywa się mocno dynamicznie i oczywiście zaskakuje. Jestem zachwycona miejscem akcji, opisami wyprawy, odwiedzanymi miejscami i obserwowanymi zwierzętami. Uwielbiam takie klimatyczne opisy krajobrazów. Zapierająca dech Antarktyda jest tak samo urzekająca co i niebezpieczna. Tak szczerze, to nie wiem czy zdecydowałabym się na taki rejs 😁chyba zabrakłoby mi odwagi.😜 Dlatego fajnie było oczami wyobraźni wybrać się w tę podróż pełną przygód, emocji i nieb­ezpi­ecze­ństw­. • Jeden malutki minus to opis od wydawcy jest trochę mylący, ale to w niczym nie przeszkadza. Książka bardzo mi się podobała i polecam.🙂
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo