• Autor oczarowuje czytelnika pięknymi bajkowymi obrazami, nie można oderwać od nich wzroku. Uzupełnieniem każdego kadru jest krótki tekst. Ta pełna mądrości opowiastka dla najmłodszych niesie dla nas wszystkich uniwersalne przesłanie. Więcej na blogu: frankobajanki.pl
  • Pewnego dnia mały miś znalazł na polanie pianino. Przypadkiem dotknął pazurkami klawiszy, instrument wydał głośny dźwięk, a miś uciekł w popłochu. Ten dziwny przedmiot przyciągał go jednak i fascynował, bohater wrócił następnego dnia na polanę, wracał codziennie i oswajał się z pianinem, a potem zaczął na nim grać. Z biegiem czasu niedźwiadek wygrywał coraz piękniejsze dźwięki i odkrył, że gdy gra, czuje się szczęśliwy. Wkrótce inne niedźwiedzie każdego wieczoru przychodziły posłuchać cudownych melodii. Gdy miś dorósł, postanowił opuścić las, chciał odkryć świat, grać jeszcze piękniejsze melodie na najw­span­ials­zych­ pianinach dla wielu słuchaczy. I tak się stało, zdobył świat i serca ludzi, grał koncerty na największych scenach, nagrywał płyty, udzielał wywiadów, zdobywał nagrody, wszyscy go podziwiali! Było dokładnie tak, jak sobie wymarzył, po jakimś czasie zaczął jednak czuć się nieszczęśliwy, tęsknił za domem i bliskimi, postanowił wrócić do lasu. Nie mógł się doczekać, kiedy spotka się z przyjaciółmi i opowie im, co przeżył w wielkim mieście. Na polanie nie zastał jednak nikogo, nie było też pianina, zrobiło mu się przykro, był przekonany, że inne misie obraziły się na niego, że ich opuścił. Wkrótce niedźwiedź przekonał się, że wierni przyjaciele czekali na niego, a pianino schowali bezpiecznie w głębi lasu, w cieniu drzew, które przystroili wycinkami z gazet na temat sławnego kolegi i jego płytami. Niedźwiedź zasiadł do pianina i zagrał koncert dla najważniejszej publiczności na świecie. • Niedźwiedź i pianino to debiut Davida Litchfielda, który jest autorem tekstu i ilustracji. Jest to bardzo piękna i wzruszająca opowieść o spełnianiu marzeń, które z jednej strony przynoszą radość i spełnienie, a z drugiej wymagają pewnych wyrzeczeń. • Opowieść o tym, że świat zawsze stoi przed nami otworem i jeśli tylko chcemy, możemy przeżyć wiele przygód, poznać smak sławy, ale to co najcenniejsze – miłość, przyjaźń i prawdziwa życzliwość – pozostaje niezmienna w naszych korzeniach, w naszym domu, w naszym sercu. • Książka została nagrodzona w 2016 roku Waterstone’s Children’s Book Prize w kategorii najlepsze ilustracje. Ciepłe, kolorowe obrazki pięknie ilustrują warstwę emocjonalną tekstu, a ich dynamika ukazuje życie wielkiego miasta i przygody muzykalnionego niedźwiadka. • Maria Twardowska-Hadyniak • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo