• „Tyle miłości” kanadyjskiej autorki Rebecci Rosenblum, to opowieść o traumie i radzeniu sobie z nią ofiar i ich bliskich, a przede wszystkim książka o miłości i codzienności. To smutny, bardzo nietypowy thriller. • Wieloosobowa narracja prowadzona jest prosto i przejrzyście. Wszystkie postacie mniej lub bardziej ze sobą związane, otrzymują idealnie wymierzony fragment własnej historii do przedstawienia jej od strony emocjonalnej. Nie ma zbędnych słów, każdy głos jest ważny i każdy bohater dostaje swój ściśle określony czas. • Jak poradzić sobie z traumą? Jak próbować, z fragmentów rozbitego „dawnego” życia, skleić je na nowo? Szkic pracy semestralnej, ledwo podjęta decyzja o wspólnym dziecku, niedoczytany tomik poezji, niedokończone życie z przeszłości, czy można jeszcze do tego wrócić? Drobne, codzienne czynności, które zwykle są dla nas nudną udręką, albo, na które w biegu nie zwracamy uwagi, stają się ocaleniem. To dzięki nim główna bohaterka krok po kroku, dzień po dniu wraca po traumie do życia. Miłość i troska bliskich osób dodaje jej odwagi. Codzienna uwaga męża, który stara się ze wszystkich sił pomóc Catherine powrócić do normalności. Przez wiele miesięcy główna bohaterka żyje w niewoli bolesnych wspomnień, wyrwano ją brutalnie z jej własnego życia, do którego trudno później wrócić. Jej zagubienie i ogromne cierpienie, bliscy przeżywają niemal podwójnie, nosząc w sobie ból ukochanej osoby, muszą znaleźć w sobie siłę do zmagania się ze swoimi emocjami, sprawami, codziennością. • Przygotowując się do napisania powieści autorka przeczytała wiele materiałów dotyczących różnego rodzaju przemocy, w szczególności relacje ofiar porwań. To, co uderzyło ją najbardziej to ich głosy, szokująco ciche i spokojne. Thriller Rebecci Rosenblum, mimo, że zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny, jest właśnie cichy i spokojny, bardzo refleksyjny, pełen szacunku dla uczuć bohaterów. To niezwykła, choć niełatwa książka. Autorka wydała dwa zbiory opowiadań wysoko oceniane i nominowane do wielu literackich nagród. Tyle miłości to jej debiut • powieściowy. • Maria Twardowska-Hadyniak • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo