• „Zaczarowane” to historia napisana z ogromną empatią i życzliwością w stosunku do pokrzywdzonych kobiet. Krok po kroku, spoglądając z różnych perspektyw poznajemy losy czterech kobiet, które miały relację z mężczyzną, który od samego początku pragnął je tylko wykorzystać. Bardzo dobrze został przedstawiony schemat działania oszusta, który rozkochuje samotne lub będące na zakręcie życiowym kobiety. Autorka napisała książkę, od której ciężko się oderwać. Książkę, która nie tylko otwiera oczy na wiele spraw, ale to też lektura ku przestrodze. To także książka o sile kobiet i ich solidarności, o ciężkiej i nierównej walce o odzyskanie nie tylko dobrego imienia, ale i poczucia własnej wartości, ale i o nadziei, bo przecież z każdej sytuacji jest jakieś wyjście. Idealna lektura na dzisiejsze czasy. Książka warta przeczytania. Polecam ❣️
  • Nudnawa, powtarzalna ale po kilku rozdziałach wciąga. Rozmazmazane zakończenie. Kobiety same nie wiedzą czego chcą.
  • Czytając opis myślę, że każda z nas pomyśli : pff mnie to nie dotyczy. • Jednak ja uważam, że każda z nas ma coś z głównych bohaterek i każda z nas tą książkę powinna przeczytać. • To nie jest książka o miłości, to jest książka, która daje do myślenia. A sam epilog wywołam u mnie ciarki na plecach. • Nie zawiodłam się!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo