• W opiniach pojawiło się wiele pochlebnych ocen dotyczących edytorskich zalet tej pozycji. Dopisuję się do nich. Przecudnej urody książka. Napisana równie udanie. Tym razem powiedzenie: '..nie oceniaj książki po okładce.." nie ma żadnego uzasadnienia. Dowodem może chociażby fakt, że przeczytałem za jednym podejściem, nie czyniąc antraktów dla innych, czekających na nachkastliku, wydawnictw. I uczyniłem to ja, osoba bardzo oporna na oddziaływanie sztuk plastycznych. A o tejże, wbrew pozorom, jest tutaj bardzo dużo wiedzy, której mię brakowało. Równie wspaniale sprawdziła się forma opowieści. • Multibiografia pokolenia, a nawet, biorąc pod uwagę różnice wieku bohaterek, kilku pokoleń Polek na Montparnassie, zasługuje na ocenę bardzo wysoka. • Daję dziewięć gwiazdek. • I polecam. No. Raczej absolutnie.
  • Książka bardzo ciekawa. Czas ,miejsca,osoby - to wszystko warte przypomnienia . Napełnia optymizmem że wartości intelektualne są zawsze ważne.Przeczytajcie !
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo