• Napiszę tak: nigdy więcej Jamesa Pattersona. • "Alex Cross" ( w oryginale "Cross") to retrospekcyjna opowieść psychologa i agenta FBI w jednym. • Całą fabułę odebrałam tak, jakby była streszczeniem, lub szkicem do mającego dopiero powstać pasjonującego thrillera. • Brakuje tutaj porywającej czytelnika akcji, zaskakujących, lub jakichkolwiek innych, zwrotów akcji... właściwie jest to opis szamotania się z przeszłością. • Morderca ćwiartuje ludzi w ich własnych mieszkaniach, nikt niczego nie słyszy. Zabija na ulicy, w tłumie i odchodzi sobie spokojnie wzywając wcześniej pomocy dla zbitego. A naiwność działania żołnierzy mafii tylko dopełnia dzieła. • Dlaczego wobec tego dałam dwie gwiazdki? Jedna, bo przeczytałam do końca, druga, bo zaintrygowało mnie i wzbudziło zainteresowanie jedno zdanie... szkoda, że to było ostatnie zdanie w tej książce. • Zastanawiam się też nad przekładem z oryginału. Miejscami zdania są zupełnie irracjonalne, np.: "W tamtym okresie zbulwersowała mnie wiadomość o zabójstwie Marii" • Facetowi zabili najukochańszą żonę, umarła mu na rękach, a on był zbulwersowany???? Podobnych zwrotów jest więcej. • Kolejna rzecz, która bardzo mnie irytowała, to brak przecinków czy kilku zaimków. Czyżby znak dzisiejszych czasów i "esemesowy" pęd? Czy niechlujstwo przy składaniu druku?
  • Jak prawie wszystkie powieści Pattersona, ciekawy trzymający w napięciu kryminał. którego głównym bohaterem jest detektyw A.Cross.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo