• Cudowna historia wprowadzająca w magiczny czas. • Fabuła przypomina trochę tę z "Charlie i fabryka czekolady". Żeby, wejść do Wioski małych cudów potrzebny jest bilet, który można było zdobyć, pisząc list do świętego Mikołaja. Niezwykłą Wioskę cudów otacza bieszczadzki las, pełen śniegu, zwierząt i cudownej atmosfery. • Marzeniem Zosi jest znaleźć się w tej wiosce, a list, który napisała jest wyjątkowy. Poruszył jedno serce, serce Felicji, córki właściciela wioski.Fela to młoda dziewczyna, która organizuje zajęcia kreatywne we wiosce. W tym roku wszystko kojarzy jej się z bratem bliźniakiem. • Ostatni czas dla małej Zosi nie był najszczęśliwszy. Tata odszedł od rodziny, zostawiając ją i brata Adama, który czując beznadzieję, chce rzucić studia. Mama Danusia ze wszystkich sił stara się, żeby niczego im nie brakowało. Okres świąt to czas gdzie spełniają się marzenia. Czy w tej historii zadzieje się magia ? • Niezwykłe pióro autorki zabrało mnie do tej krainy cudowności i całkowicie pochłonęło. Do wioski Mikołaja, tańczących elfów, do piernikowych chatek, lodowiska i rzeźb z lodu. Chodziłam po skrzypiącym śniegu i mróz poszczypał po policzkach. Każdy detal powieści był dopracowany. Całą sobą czułam atmosferę tej powieści. A nie zawsze było cukierkowo i wspaniale. Bohaterowie zmagali się z problemami. I to niemałymi. Pomimo magi tego miejsca, w sercach nie znajdowali ukojenia i nadziei. • Dla mnie ta powieść jest idealna, żeby poczuć magię świąt. Składa się z małych cudów codzienności, których często nie zauważamy. • Dawno nie czytałam tak otulającej historii.
  • Bajeczna. Idealna na czas świąteczny.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo