Recenzje dla:
  • Biografie muzyków przeważnie oparte są na jednym schemacie – nieszczęśliwe dzieciństwo, ciężka praca, realizacja marzeń, nagły wzlot, bolesny upadek, zrozumienie win, odkupienie, powrót na szczyt. Nawet bez wnikliwej znajomości życiorysu Eltona Johna, nie trzeba wiedzieć, że jego życie do nudnych czy zwyczajnych nie należało. Na własne oczy obserwował narodziny takich gwiazd jak The Beatles czy Elvis Presley, a potem… został legendą. Ale jak do tego doszło? Jak mały, gruby chłopczyk z prowincji stał się jednym z najw­ybit­niej­szyc­h Artystów w historii rocka, od lat pozostając w czołówce najlepiej sprzedających się, nagradzanych i uwielbianych piosenkarzy wszech czasów? Jak doszło do tego, że nieśmiały chłopczyk, który wstydził się publicznych wystąpień, dzielił wiele lat później scenę z takimi gigantami jak John Lennon, Paul McCartney, George Michael, Phil Collins czy Rod Stewart? Jak grało mu się w kalambury z Bobem Dylanem? I jak doszło do tego, że Stevie Wonder prowadził jego skuter śnieżny? Przygotujcie się na jazdę bez trzymanki, pełną barwnych anegdot, podczas których będziecie nie tylko wybuchać śmiechem, ale i poczujecie szklącą się w oku łzę. „Ja” to jedna z najlepszych i najszczerszych muzycznych autobiografii, jakie przyjdzie Wam przeczytać!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo