• tym razem sięgnęłam po Charliego i fabrykę czekolady ROALDa DAHLa w przekładzie Michała Rusinka i chyba dla Tego Rusinka właśnie złapałam ją w ręce. • i co się okazało? • okazało się, że to wyjątkowa książka. nie dość, że mądra, głęboka uczuciowo i bardzo czuła, to i pachnąca czekoladą. film jest kolorowy i ciepły acz też mądry lecz nikt tej mądrości w filmowej wersji nie szuka, a w powieści? jest chłopiec i jego biedna rodzina. jest jego miłość do dziadków i do rodziców, są jego marzenia i Fabryka Czekolady. • los szczęśliwy • brama Fabryki się otwiera i wchodzisz • z innymi (KRNĄBRNYMI i PUSTYMI) dziećmi do raju płynącego kakao i czekoladą i kolorowymi kulkami... wodospadami płynącą... i rozwydrzone dzieciaki obżartuchy okropne odpadają. łamią zasady i pchają w siebie czekoladę ile tylko brzuch pomieści. oczy im sam jedzą, a że zawsze robiły, co chciały i miały, co im się ubzdurało, to w fabryce wychodzą ich zwierzęce zachowania... • Fantastyczna, pełna ciepła, wiary i nadziei - bo dobro zostaje nie tyle wynagrodzone ile DOSTRZEŻONE. dobrem trzeba się dzielić, być dobrym i w tym dobru mieć ukojenie. Dobro lepi człowieka duszę i sprawia, że ta dusza cieszy się wszystkim. cieszy się dłonią dziadusia kroczącego u boku, zapachem ciepłej czekolady i życiem bez względu na to, jakie by ono nie było... • cudo powieść - nabrałam ochoty na następną część - a tego PO SOBIE to się absolutnie nie spodziewałam • Fantastyczna, pełna ciepła, wiary i nadziei - bo dobro zostaje nie tyle wynagrodzone ile DOSTRZEŻONE. dobrem trzeba się dzielić, być dobrym i w tym dobru mieć ukojenie. Dobro lepi człowieka duszę i sprawia, że ta dusza cieszy się wszystkim. cieszy się dłonią dziadusia kroczącego u boku, zapachem ciepłej czekolady i życiem bez względu na to, jakie by ono nie było... • cudo powieść, co będę powtarzać jak zdarty Long Play - nabrałam ochoty na następną część - a tego PO SOBIE to się absolutnie nie spodziewałam • agaKUSIczyta
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo