• Czasem warto sięgnąć po starsze tytułu, które nie wiadomo, dlaczego są zapominane. To jak oglądanie filmów, które stanowią klasykę kina. Nawiązuję do kina, bo chciałbym przywołać nieśmiertelną Casablancę z 1942 roku, w której wystąpili Ingrid Bergman i Humphrey Bogart to właśnie tę parę aktorów przychodziła mi na myśl, czytając o romansie Inez z Jackiem. Ten romans rozgrywa się na tle wydarzeń, jakie mają miejsce w Azji Pd. Wsch. swoim oszczędnym, wręcz kostycznym językiem opisuje autorka, która jest jednocześnie narratorką powieści. Pokazuje mechanizmy tworzenia się polityki i biznesu, jaki można zrobić na wojnie. „Teoretycznie wszyscy wiemy, że na wojnie można się wzbogacić. Jednakże niewielu z nas uważa wojnę za typowo komercyjny interes”. • Zacząłem zachęcająco, zwracając uwagę na romans między bohaterami książki. Jednak to nie tylko romans, ale reportaż, esej i historia w jednym. Warto sięgnąć po niniejszą pozycję, to raptem niespełna 200 stron napisanych pięknym językiem. Niektóre komentarze mówią o powolności akcji, ale czy przy czytaniu należy się spieszyć? • Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo