• U Anety Jadowskiej poza ukochaną serią Magdy Garstki najlepiej odnajduję się właśnie w jej opowiadaniach. "Dynia i Jemioła" to zbiór krótkich historii mających miejsce między Halloween a Świętami Bożego Narodzenia u trzech znanych nam już z innych powieści bohaterek – Dory Wilk, Nikity oraz Maliny. Mimo, że osobiście polubiłam się we wcześniejszych książkach Jadowskiej jedynie z Maliną (z „Cud, Miód, Malina”), Nikity zupełnie nie znałam a z Dorą Wilk…no cóż – przemilczę sprawę…to tutaj każde z opowiadań totalnie mnie wciągnęło :) Ba! Stał się nawet świąteczny cud, bo po tej książce tli się we mnie iskierka na danie drugiej szansy serii z Dorą 😉 Jedynym z dużych plusów tego wydania są jak zwykle przepiękne ilustracje Magdy Babińskiej, które świetnie oddają klimat opowiadań. Książkę polecam szczególnie w okresie jesienno/zimowym na wieczorowe czytanie przy kubku gorącej czekolady, lub do lepienia pierogów w formie audiobooka dostępnego min. w audiotece :)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo