Książka "Pies w czasach zarazy" Doroty Combrzyńskiej-Nogali stanowi próbę podjęcia relacji z okresu, który zapewne niebawem stanie się historią. Jak wskazuje sam tytuł – nawiązujący do powieści Gabriela Garcíi Márqueza, z jasnych przyczyn często wykorzystywanej w ostatnim czasie – kluczową postacią lektury jest sympatyczny czworonóg, a opisane zdarzenia rozgrywają się w trakcie epidemii koronawirusa. To bardzo ciekawa propozycja książkowa, którą łódzka Literatura wydała z myślą o czytelnikach powyżej dziewiątego roku życia. Pies w czasach zarazy opowiada o trzynastoletnim Wiktorze, mieszkańcu starej kamienicy, który wraz z nadejściem pandemii – a właściwie dzięki niej (!) – dokonuje w swoim najbliższym otoczeniu zaskakujących pozytywnych odkryć. Opisy codziennego funkcjonowania młodego człowieka i jego sąsiadów autorka zredagowała z reporterską rzetelnością i skrupulatnością, wspominając nawet o takich szczegółach jak: wprowadzanie kolejnych obostrzeń, ograniczenia w przemieszczaniu się, akcja szycia maseczek, wolontariat w DPS-ie, zdalne nauczanie, trudna sytuacja lekarzy, zamknięte punkty usługowe,problemy fi nansowe przedsiębiorców i wiele, wiele innych. To jednak tylko tło dla rozlicznych przygód, których nie brakowało Wiktorowi pomimo zamknięcia przez większość czasu pomiędzy własną kamienicą, podwórzem a parkiem. Aż trudno w tym wszystkim pamiętać o zdalnych lekcjach! Chłopcu • w każdej z przygód towarzyszy Ninka – przyjaciółka mieszkająca naprzeciwko, i As – wierny pies pana Kopcia z parteru. • Książka Doroty Combrzyńskiej-Nogali opowiada o przyjaźni, o rodzącej się miłości, o wzajemnej pomocy, o dorastaniu, ale i o trudnych relacjach rodzinnych, o manipulacji, o wpływie pandemii na ludzkie • zachowania i postawy. Autorka umiejętnie i z wyczuciem wplata w fabułę informacje o ważnych i aktualnych problemach społecznych – ekologii, przemocy w rodzinie, ucieczki z domu – przez co książka zyskuje wartość dydaktyczną. Mimo niełatwych realiów, które opisała Combrzyńska-Nogala, i poważnych sytuacji, z jakimi spotyka się bohater, czytelnik wiele razy ma okazję do serdecznego śmiechu. To zapewne dzięki wyraźnej kreacji bohaterów, ale także dzięki temu, że czytanie jest trochę jak „zaglądanie”, „patrzenie” z zewnątrz, spoza opisanego świata i w związku z tym pozwala na pewien dystans wobec opisanych spraw, których przecież sami byliśmy czy jesteśmy uczestnikami. A z takiej perspektywy wiele sytuacji wygląda zupełnie • inaczej… Autorka z dużym szacunkiem i bardzo odpowiedzialnie traktuje dorastającego czytelnika, wielokrotnie odwołując się do światowych dzieł zarówno literatury dziecięcej, jak i dla dorosłych: Królowa Śniegu, Tajemniczy ogród, Muminki, Harry Potter, mit o Orfeuszu i Eurydyce, ale i Weiser Dawidek, Pies Baskerville’ów czy nawet Lila Weneda. Ukłon w stronę ambitnego młodego czytelnika to pierwszy atut literatury Doroty Combrzyńskiej-Nogali. Kolejnym jest bardzo dopracowany język, jakim autorka posłużyła się w swej książce, odzwierciedlając w bardzo naturalny sposób styl mówienia młodzieży, ale bez zbędnej przesady. Wyraźnie daje znać, że rozumie świat młodych, jest w nim obecna, ale nie spoufala się zbytnio. • Pies w czasach zarazy to książka, którą z pewnością warto polecić zarówno starszym dzieciom, jak i młodszej młodzieży. To dopracowana, • przemyślana, starannie wydana, mądra lektura pomagająca dostrzec to, • co dobre i wartościowe w tej niełatwej sytuacji, z jaką przyszło się zmierzyć zarówno dorosłym, jak i młodszym. • Agata Lesiak