• Był sobie kiedyś Gospodarz, któremu życie upływało w towarzystwie trzech krów: Mundki, Kraśki i Ciągutki. Dbał o nie, doił i każdego wieczoru całował w czoło na dobranoc. Jego podopieczne dawały pyszne mleko, które mężczyzna zawoził do miasta i sprzedawał, zarabiając akurat tyle, ile było mu trzeba. Pewnego ranka do gospodarstwa zawitał Pan Pod Krawatem, który zachwycił się smakiem świeżego mleka. Od tego momentu spokojne życie Gospodarza nabrało tempa. W gospodarstwie pojawiały się kolejne krowy, potem dziesiątki, potem setki. Imiona zmieniły się w numery, dojeniem zajęły się superwydajne maszyny a wielki mlekociąg nieustannie pompował kolejne litry mleka dla mieszkańców miasta. Pewnego dnia krowy powiedziały „dość”. Czy świat pełen konsumpcjonizmu jest naszą przyszłością? Czy wszystkim zwierzętom należy się szacunek? Czy można się z nimi przyjaźnić? Historia tysiąca krów odpowiada na wiele ważnych pytań, a przy tym traktuje temat z delikatnością i humorem.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo