• Czas na kolejną zagadkę do rozwiązania. • Czy zast­anaw­iali­ście­ się czym jest czas? Jak można zdefiniować to pojęcie, które towarzyszy nam codziennie? Niby proste, ale jednak nie da się dokładnie określić pojęcia czasu. W kolejnej części serii CLUE – „Zagadce Zegara Maltańskiego” Jorn Lier Horst stara się przybliżyć nam pojęcie czasu odwołując się do filozofa Aureliusza Augustyna. Młodzi detektywi znów mają zagadkę do rozwiązania, a czas ucieka… • „Czasu nie można mieć albo nie mieć. Czas jest czymś, co się bierze. Z czego się korzysta.” • • Minęło kilka tygodni od rozwiązania ostatniej zagadki kryminalnej. Cecilia, Leo, Une i uparty pies Egon tym razem mają do rozwiązania zagadkę związaną z kradzieżą Zegara Maltańskiego ze sklepu jubilerskiego. Jeden ze złodziei właśnie uciekł z więzienia i młodzi detektywi podejrzewają, że ukrywa się w okolicy. Czy i tym razem uda im się znaleźć na tyle wskazówek, by rozwiązać zagadkę? • „Zagadka Zegara Maltańskiego” to druga część kryminalnej serii dla młodzieży CLUE. Autor miał fenomenalny pomysł stworzyć taką serię, która jest jednocześnie pouczająca, ciekawa i przesycona tajemnicą. Zapewne zaciekawi niejednego młodego czytelnika, jak i również może oczarować starszych wyjadaczy. W „Zagadce Zegara Maltańskiego” mamy kolejną kryminalną sprawę do rozwiązania i razem z bohaterami zbieramy wskazówki, które mogą nas doprowadzić do rozwiązania i złapania sprawców kradzieży. • „Czas zawsze posuwa nas do przodu. Nigdy do tyłu. I dlatego nie można nic zrobić później.” • • Autor zadbał o to, by czytelnik nie nudził się podczas czytania. Młodzi książkomaniacy są niezwykle wymagającymi czytelnikami, dlatego książki dedykowane głównie do nich muszą być wyjątkowe. Horst włożył w pisanie całe serce i pasję do kryminałów. Język i styl są na wysokim poziomie, a cała zagadka jest niep­rzew­idyw­alna­. Akcja biegnie do przodu, nie zwalniając tempa do ostatniej strony. Fabuła jest dobrze dopracowana, przez co czytanie staje się jeszcze bardziej ekscytujące. • Bohaterów już znamy – ci pierwszoplanowi się nie zmieniają. Natomiast zmieniają się goście pensjonatu „Perła”. Poznajemy bliżej niektóre postacie drugoplanowe, które wprowadzają jeszcze więcej tajemnicy. • W tej części, by rozwiązać zagadkę bohaterowie muszą zmierzyć się z pojęciem czasu. Każdy z nich zastanawia się nam swoją definicją i starają się dojść do takich samych wniosków jak filozof Św. Augustyn z Hippony. Dzięki temu czytelnicy mogą poznać trochę historii oraz zapoznać się z postacią filozofa. Krótki życiorys o nim znajduje się na końcu powieści. • Seria CLUE jest i ciekawa, i pouczająca. Myślę, że młode umysły chętnie będą chłonąć historię Cecilii, Leo, Une i Egona oraz poznawać najw­ybit­niej­szyc­h filozofów na świecie. „Zagadkę Zegara Maltańskiego” polecam każdemu, nie tylko młodzieży, bo to naprawdę bardzo dobrze napisana książka, która wiele daje i pozostawia po sobie wyjątkowe książkowe wspomnienia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo