• Przyjaciółki, których przyjaźń sięga jeszcze czasów piaskownicy i przetrwała próbę czasu, są dla siebie wsparciem i opoką, ale również i motywatorami, kiedy niep­rzew­idyw­alne­ i niekiedy bardzo kręte ścieżki życia na tyle komplikują codzienność, że potrzeba jest spojrzenia na nie z innej perspektywy, aby osadzić poszczególne wydarzenia na właściwym życiowym kursie. • Takiej przyjaźni „od piaskowniy”, doświadczyły Zyta, Miłka, Pola i Łucja, które tak jak za dzieciaka, tak również i jako dorosłe kobiety są dla siebie ogromnym wsparciem, niekiedy kompasem, ale również i motorem do działania czy spektakularnych życiowych zmian. • „Szczęściary” bo tylko tak można określić cztery przyjaciółki jak i relacje, które od wielu lat je łączą to pełna życiowych sytuacji powieść autorstwa Magdaleny Kordel, które każdą z nas mogą spotkać również w realnej codzienności. • Czasami wzruszająca, czasami śmieszna, a czasami przepełniona morzem przeróżnych emocji powieść obyczajowa, z którą na pewno warto spędzić miłe popołudnie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo