• Nawałnica mieczy (oba tomy) to pozycja dla fanów gatunku. Wartka akcja, dobrze sprofilowane postacie. Tłumacz też wykonał dobrą pracę, tylko ten "brzuszek" Sansy... • W bibliotecznym zbiorze zakwalifikowana jako literatura dla dzieci i młodzieży. W mojej opinii, z uwagi na dość drastyczną fabułę i fragmentami (mocno) wulgarny język klasyfikował bym ją dla młodzieży (15+) i dorosłych (jeśli biblioteki mają być miejscami upowszechniania kultury - przez duże K).
  • Chyba najciekawsza część z dotychczasowych. W tym tomie autor bez skrupułów rozprawia się z pokaźną liczbą naprawdę wysoko sytuowanych bohaterów, co sprawia, że sytuacja w królestwie naprawdę się gmatwa. Za każdym razem gdy ktoś jest bliski triumfu, w ostatniej chwili karta się odwraca. Trzyma w napięciu i zaskakuje. Bardzo polecam.
  • Giną kolejni bohaterowie, stare sprawy się wyjaśniają, nowe sprawy zmieniają ocenę starych. Główne wątki się rozwijają. Ogólnie nadchodzi zima. Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo