• "Jajko z niespodzianką" to optymistyczna i ciepła opowieść o codziennych problemach i troskach matki samotnie wychowującej dziecko. To normalne życie bohaterki ulega zderzeniu ze światem dużych pieniędzy, luksusu, blichtru dzieciaków i ich rodziców, które mają wszystko. Będzie zabawnie wzruszająco. W powieści odnajdziemy również wątek miłosny, nie zabraknie także intryg, jest nawet mały wątek kryminalny. • Pisarka wykonała świetną pracę kreśląc bohaterów swojej powieści. • Ada to prawdziwa kobieta i matka, popełniająca błędy, ale nad życie kochająca swoje dziecko. Życie nauczyło jej odwagi i podejmować ryzyko. Mama głównej bohaterki, Irena, również zaskarbiła sobie moją sympatię, kobieta z doświadczeniem, wszystko lepiej wiedząca jak każda matka. Powieść zdecydowanie została zdominowana przez kobiety, każda jest inna, ale bardzo charakterystyczna. Mężczyzn jakby mniej, poza Adamem i Michasiem nikt bardziej nie wyrył się w mojej pamięci. • Moi ulubieni bohaterowie to jednak dzieci. Serce skradła mi Julka, cudowna trzylatka, bardzo mądra, rezolutna i wygadana. Jak każde dziecko szybko zapomina o tym co było złe, i potrafi cieszyć się chwilą. • Powieść jest bardzo dobrze napisana, autorka ma bardzo lekkie pióro, fabuła jest dopracowana, naturalne dialogi, czyta się bardzo dobrze. • Sam tytuł to ciekawe porównanie do życia Ady, ale chyba nie tylko jej. W końcu życie jest jak ukochane przez dzieci jajko z niespodzianką, nikt z nas nie wie co kryje się za słodką czekoladową skorupką zawiniętą w sreberko. • Gdy potrzebujecie odprężenia i oderwania się od codzienności "Jajko z niespodzianką" sprawdzi się świetnie. Ta powieść to prawdziwe jajko z niespodzianką, niby wiemy czego spodziewać się w środku, jednak potrafi pozytywnie zaskoczyć. • Marta Ciulis-Pyznar
  • Nie warta czytania .
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo