• "Marcelka i szkolne sprawy" jest niesamowitą książką nie tylko dla dzieci, ale i dla nas dorosłych. Ukazuje nam jak to inność może być bardzo smutna i bolesna zarazem. Wielu z nas ma w rodzinie (bądź zna) taką " Marcelkę", która różni się od swych rówieśników pod rożnymi aspektami np.: kolorem skóry, wzrostem, sposobem bycia, sprawnością itd. Książkę polecam każdemu, kto posiada dzieci, aby wspólnie z nimi usiadł, przeczytał i przedyskutował temat "inności". • Do nas rodziców należy, aby w jak najlepszy sposób wyśnić dziecku, że „inność" nie oznacza czegoś gorszego, nienormalnego. Wręcz przeciwnie czasem osoby o odmiennym stylu bycia (wyglądzie) są bardzo ciekawe, mądre i trzeba je lepiej poznać i szanować bez względu na to, jakie są. Właśnie ta pozycja powinna znajdować się na półce w każdym domu i być czytana od czasu do czasu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo