• Książka opisuje tragedie wojny widziane przez autora, który brał w niej udział. • „Za byle co można było trafić do wwiezienia w: Torgau - Fagen - Buchenwald - Gross Rosen – Lengries“. • A potem; „Wiecie, jak to jest. Standardowa procedura. Cztery dni w podziemiach i przyznałem się do wszystkiego. W protokole podpisałem, że nie wywierano na mnie przymusu oraz że byłem traktowany poprawnie. Ogłoszenie wyroku zajęło sądowi dziesięć minut.” • Potem gdy brakowało czasu to egzekucje były wykonywane od razu bez sądu. • „Tuż przed następną wioską zobaczyliśmy kolejnych powieszonych żołnierzy, a wśród nich generała majora. „Nie wykonałem rozkazów Führera" - głosił napis na jego tabliczce. • W przydrożnym rowie leżały rzędem ciała piechurów, artylerzystów i jeden saper, którego rozpoznaliśmy po czarnych naramiennikach. Rozstrzelano ich serią z karabinu maszynowego. Tu nie pozostawiono tabliczek. To robota żandarmów.” • „Świadectwem potyczki jest osiemdziesiąt pięć wypalonych wraków T-34. Wszystko trwało pół godziny”. • Zazwyczaj załoga czołgu ginęła (była spalona żywcem) wraz ze zniszczeniem jego. • Jak widać niewiele czasu potrzeba aby zniszczyć czołg.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo