• Trochę przypomina książki pani Joanny Chmielewskiej. Zabawna komedia kryminalna z mądrością życiową.
  • Bardzo zabawna książka.
  • Usmialam sie jak przy książka J.Chmielewskiej.
  • To kolejna dla mnie super obyczajowo - kryminalna komedia pełna śmiechu i "mega humoru" /rec./. • Fabuła ciekawa, a bohaterowie o biblijnych imionach Adam i Ewa są świetni, zaskakujący nas absurdalnymi sytuacjami, w które się "pakują". • Doskonały duet tworzą też żywiołowa babcia Waleria i żądny technologicznych nowości dziadek Andrzej - szczególnie babcia ze swoimi fochami, waporami, chęcią zemsty, no i ciętymi ripostami w stosunku do wnuczki. • Akcja biegnie wartko i mnożą się pytania: Czy Adam stomatolog poradzi sobie jako malarz w stylu Malczewskiego? Czy Ewa odkryje niewinne kłamstwo Adama, z którego trudno będzie mu się wyłgać - hi, hi ? I jak metoda na wnuczkę w końcu zadziałała? • Polecam tę doskonałą powieść, idealną na rozproszenie jesiennego nastroju, tę "komedię pomyłek (...) pierwsza klasa" /rec./
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo