• Daleka podróż… czy po prostu ucieczka? Uzależnionej od złej miłości Matyldzie los zsyła nieoczekiwaną szansę wyjazdu do Wietnamu – kraju pól ryżowych, bóstw, świątyń i pięknych, dzielnych ludzi. Nie jest jedyną, która pragnie rozprawić się z dotychczasowym życiem. W drodze towarzyszą jej Bianka, ścigana przez media córka gwiazdy filmowej, uciekający od wspomnień i szukający bliskości Kamil oraz Madej, wydawałoby się, najlepszy przyjaciel. W kolorycie Indochin zmieni się ich postrzeganie, innego wymiaru nabiorą nawet zbrodnie z przeszłości. O tym jednak, jak zakończyć prywatne wojny i wyrównać rachunki, europejscy goście będą musieli zadecydować sami. Zofia Mossakowska – pisarka, tłumaczka, z wykształcenia filolog. Jej proza odzwierciedla fascynację podróżami oraz szeroko pojętymi spotkaniami z ludźmi. Debiutowała głośno komentowaną powieścią o przesiedleńcach do Niemiec pt. „Tęsknoty wasze bez granic”; w następnych („Że cię nie opuszczę aż do śmierci”, „Portrety na porcelanie”, „Ich dwoje i Julia”) skupiła się na odwiecznych tematach miłości, zdrady i doniosłości życia. Akcja jej dwóch ostatnich książek („Dziesięć kroków od Calehm”, „Kobiety z Ptasich Wysp”) umiejscowiona jest w zaskakującej, wyimaginowanej rzeczywistości, w której lepiej uwypuklają się skomplikowane ludzkie losy.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo