• Skończyłam czytać Port macierzysty i jestem pod wrażeniem, jak autorka potrafi pisać o każdym zawodzie z taką precyzją, jakby sama go wykonywała. • Tym razem fabuła dotyczy dzieł sztuki oraz złodziei. • Miranda prowadzi galerię sztuki oraz pracuje w laboratorium, jako historyk sztuki- archeometra ( znawczyni posążków z brązu okresu renesansu) • Zostaje wezwana przez matkę do Florencji, na konsultację nowo odkrytej rzeźby Czarnej Damy, badania przez nią prowadzone potwierdzają jej przypuszczenia, że jest to dzieło Michała Anioła. • Niestety inni naukowcy stwierdzają, że jest to falsyfikat. • Wraca więc do Ameryki, a tu kolejna niespodzianka, rzeźba z jej galerii David, zostaje skradziona. Mało tego, złodziej włamuje się do jej domu z pretensjami, że rzeźba też jest falsyfikatem. • Miranda i Ryan zaczynają razem pracować, żeby odkryć kto i dlaczego, chce zniszczyć życie i reputacje Mirandy. Zaczynają ginąć ludzie, a ona dostaje anonimy z pogróżkami. • Świetna książka, dobry romans, a zakończenie zaskakujące. Polecam!!!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo