• Z początku byłam średnio przekonana, ale zdecydowałam się wypożyczyć ten tytuł i nie żałuję. Historia okazała się być zaskakująca i przepleciona wszelakimi emocjami, dzięki czemu nudziłam się ani przez moment. Polecam!
  • Liliana Fabisińska - SANATORIUM POD ZEGAREM cz. I • Liliana Fabisińska - WERANDA NA CZARCIM CYPLU cz. II • Twórczość pani Liliany Fabisińskiej kojarzyłam dotychczas z wielotomowym cyklem "BEZSENNIK czyli o czym dziewczyny rozmawiają nocą " /młodzieżówka/ i dziecięcym cyklem o Martynce. • I raptem "wpadły" mi w ręce losy Niny i Natalii, bohaterek w/w powieści. Obie książki świetnie nadały się na szpitalną chandrę, gdyż należą do typu "lekkiej, przyjemnej i zabawnej" lektury. • Bohaterki to dwie skrajne osobowości - różne pod względem wieku, zawodu, sposobu życia i charakterów - spotykają się w sanatorium w Ciechocinku i zaprzyjaźniają się, po początkowej wzajemnej niechęci. Przygody tego duetu , gwarantują śmiech i emocje, gdyż dzieją się rzeczy tajemnicze, trup ściele się gęsto /choć to nie kryminał/ , a nad obiema bohaterkami czuwa przystojny komisarz o "rybim" nazwisku. • Polecam książki jako terapię na gorsze dni. Ja się setnie ubawiłam.
  • Czytało się lekko, łatwo i przyjemnie. Polecam.
  • Polecam, polecam, polecam!!!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo