Bardzo dobry reportaż Szczególnie dlatego, że Cypr pojawia się najczęściej w folderach turystycznych. Natomiast historia wyspy okazuje się bardzo skomplikowana. Zamieszkana przez cypryjskich Greków i Turków oraz Cypryjczyków. Próba przyłączenia wyspy do Grecji zakończyła się inwazją wojsk tureckich na północne tereny, w konsekwencji do podziału wyspy w 1974 roku. Autor przeprowadza wywiady z osobami, które pamiętają inwazję i jedni podnoszą wyrządzone krzywdy, a inni podchodzą do historii w bardziej swobodny sposób, uważając, że czas zakończyć podziały. Z jednej strony wszystko na wyspie jest podobne po obu stronach granicy. Życie codzienne toczy się w kawiarenkach, w których jednak kawę parzy się w zależności po turecku, po grecku lub po cypryjsku. Niemniej jednak jest wiele przeszkód na drodze do zjednoczenia i jedną z nich jest religia, która podsyca nienawiść do innych wyznań. w konsekwencji podział trwa, są „oddzielne szkoły, oddzielne kafenijo (kawiarenki), oddzielne miejsca kultu” (s.298) Taka jest rzeczywistość podzielonej wyspy. • Polecam, nie tylko tym, którzy planują wypoczynek na wyspie Afrodyty.