• Porzucony człowiek i porzucony pies, którzy poznają się na nowo... • Ciche, nagłe rozstanie. Zauroczona aniołami i poszukująca wrażeń Klara. Po drugiej stronie stojący w cieniu swojego wspólnika, obojętny na wszelkie byty nadprzyrodzone Daniel. A pomiędzy nimi Burek- psiak skazany na powrót za kraty schroniska... Jednak koniec jednej historii oznacza początek nowej, lepszej. • Dan w ostatniej chwili zdecydował, że pozostanie opiekunem zwierzaka, który- zdaniem wielu osób- nie należy do urodziwych. Do tej pory nie bili ze sobą zżyci, lecz... Początkowo zamknięty w sobie pies pozwala się lepiej poznać. Od spojrzenia, poprzez głaskanie aż po przyjaźń i wspólną pracę. Burek staję się nie tylko najlepszym przyjacielem, ale i inspiracją. • Lekka lektura, jednak moment, w którym przedstawiona jest historia sympatycznego pieska sprzed adopcji oraz sposób jego pożegnania się z przeszłością dogłębnie wzrusza. Romanse i intrygi wybijające się na pierwszy plan bledną, kiedy w grę wchodzi prawdziwa miłość, oddanie i piękna więź pomiędzy psem a człowiekiem... • Jedyne, czego mi brakuje to grafika/ szkic/ bazgrołek z podobizną czworonożnego bohatera książki. Niestety, ale mimo największych wysiłków nie jestem w stanie wyobrazić sobie brzydkiego psa. Takich po prostu nie ma.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo