• Mądra, napisana dla każdego, bez naukowego nadęcia. A tytuł trochę mylący. Książka opisuje 4 typy osobowości. Polecam na jesienne wieczory.
  • W przystępny sposób opisane cztery typy osobowości. Pomocna lektura.
  • Pozycja na pewno do zgłębienia w kilku podejściach. Ciekawe podejście, przyjazny język. Mimio wszystko czegoś brakuje :)
  • Książkę dobrze się czyta, ale... Jestem rozczarowana. Sięgnęłam po nią pod wpływem wywiadu z autorem, w którym zaciekawiła mnie hipoteza, że często nazywamy idiotami tych, których nie rozumiemy, że jest to taka droga na skróty. Zgodnie z tym, ci ludzie wcale nie są "idiotami", ale ludźmi, którzy myślą w odmienny sposób, co może być wartością, a nie trudnością. O "teorii kolorów" słyszałam kiedyś na szkoleniu z motywacji. No i niewiele więcej ponadto się dowiedziałam, ponieważ autor pisze trochę jak "dla idiotów" ;) a na pewno dla laików. Bardzo schematyczny podział ludzkich typów, mimo, iż sam przyznaje, że w przyrodzie najczęściej występują osoby o "wielokolorowej naturze". Na test osobowości nie ma co liczyć, narzędzie do diagnozowania jest opatentowane, a sama diagnoza kosztowna. Najbardziej interesująca mnie część - jak postępować z osobami o określonych kolorach, odmiennymi od nas - sprowadza się do tego - rób to, co ich zadowala, zachowuj się tak, jak oni. A gdzie w tym autentyczność i bycie sobą? Książka ma nieco sekciarski charakter, w duchu prawdy objawionej. Cóż, autor jest coachem i doradcą, a nie psychologiem i w książce jest to wyraźnie widoczne. Podsumowując, dla osób zupełnie nieznających tematu może być to nawet odkrywcza lektura, dla pozostałych - można, ale nie ma co się nastawiać na wiele.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo