• Książka wciągająca , szybko przeczytana, jak każda z części. Okładka super :)
  • Serię książek fantasy o „Papierowym Magu” zaczęłam czytać zupełnie „w ciemno” :) Uprzedzona do książek tego typu po czytanej ostatnio „Lustrzannie” bałam się kolejnego rozczarowania. Na szczęście obawy okazały się niepotrzebne, bo tym razem akcja wciągnęła mnie do tego stopnia, że pierwszą cześć przeczytałam w jeden wieczór. Trzeba też zaznaczyć, że każda z części ma tylko ok 250 stron, więc fabuła toczy się dosyć szybko. Nie jest to arcydzieło trafiające do czołówki mojej listy, jednak jest to całkiem ciekawa seria jeżeli lubimy zwięzłe historie pełne magii. Na pewno jest to miła odskocznia po książkach Christelle Dabos, które niemiłosiernie mnie umęczyły. Minusem serii o Magu jest jedynie wątek romantyczny (który z książki dla dorosłych automatycznie robi książkę dla młodzieży) oraz lekka nierówność między częściami (pierwsza była o wiele lepsza od drugiej). • II) W „Szklanym Magu” Ceony musi stawić czoła konsekwencjom wypadków z poprzedniej części i nie dać się złapać dwóm niebezpiecznym zabójcom, którzy ścigają nie tylko ją, ale też jej najbliższych. Dziewczyna tym razem będzie musiała sięgnąć nieco dalej poza swoją moc papierowych zaklęć i poznać bliżej nowy materiał jakim jest szkło, żeby pokonać wrogów. ⭐️6,5/10
  • "Szklany mag", to drugi tom serii. Podobnie jak w pierwszym tomie, główną bohaterka jest Ceony, która jest praktykantką w papierowej gildii. Tym razem akcja książki skupia się na ratowaniu Ceony, którą poszukują Grath i Saraj - czarne charaktery, współmagowie Liry (byłej żony Emeryego). • Ten tom zdecydowanie lepszy od pierwszego, bohaterowie, zdarzenia, motywacje bardziej zarysowane, akcja dynamiczna, wciągająca. W tej części wyraźnie widać cechy i atuty gildii papierowej, szklanej czy wytapiaczy. Pojawiają się czary, ludzkie reakcje, emocje, przyjaźnie. Również wątek miłosny bardzo subtelnie rozwijany i nie razi tak jak w pierwszej części. • Książka zdecydowanie jako młodzieżową.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo