• Na samym początku muszę zaznaczyć, że książka trafiła do mojej biblioteczki niespodziewanie i swoją przygodę z "Niepowszednimi" rozpoczęłam nietypowo, ponieważ właśnie od drugiego tomu. Co jednak najważniejsze podczas jej czytania nie odczułam zagubienia w fabule, autorka przybliża w treści co wydarzyło się w poprzedniej części, dzięki czemu z łatwością mogłam wczuć się w historię i oddać się z przyjemnością lekturze. • "Niepowszedni. W potrzasku" to typowa młodzieżówka z gatunku fantastyki (chociaż jestem dowodem na to, że i starszym ta książka może przypaść do gustu). • Poznajemy piątkę głównych bohaterów: Nile, Alle, Dalko, Flawię i Sambora, każde z nich jest obdarzone nietypowymi mocami (zdolnościami). • Nila jest Żniwiarką i potrafi uzdrawiać, Flawia jest Wodniczką i kocha wodę oraz potrafi w niej wytrzymać dłużej niż inni, Dalko to Źrenicznik, Sambor to Unik, a Alla jest Bestiarką i Gwarkiem. • Cała piątka po poprzednich przygodach trafia do Starego Zamku gdzie ma dostąpić zaszczytu służby u kniazia, jednak wszystko niweczą ich wrogowie (z którymi mieli do czynienia w pierwszej części "Niepowszednich"), próbując ich fałszywie oskarżyć oraz pojmać. • Teraz przyjaciele muszą znaleźć sposób by udowodnić, że są niewinni i zrobić wszystko dla swojego (i nie tylko) bezpieczeństwa. • Pani Justyna Drzewicka potrafi zaintrygować historią pełną przygód, akcji i niespodziewanych obrotów spraw. Gdy czytałam tę książkę miałam wrażenie, że stoję tuż obok bohaterów i czynnie uczestniczę w ich życiu i podróżach. • Warto też dodać, że oprócz grupki przyjaciół poznajemy również inne niebanalne postacie, co tylko uatrakcyjnia całą historię i bardziej zajmuje czytelnika. Prócz tego byłam na tyle zafascynowana zdolnościami posiadanymi przez Niepowszednich, że zaczęłam wyobrażać sobie jaką ja chciałabym mieć moc i jak bym z niej korzystała w różnych sytuacjach- uwierzcie można puścić wodzę fantazji. • Na pewno za jakiś czas będę chciała poznać pierwszy tom i dowiedzieć się jak to wszystko się zaczęło, teraz jednak z całą pewnością mogę napisać, że jest to kolejna świetna pozycja, która wyszła spod pióra polskiej autorki, co tylko cieszy me serce i powiększa listę książek, którą z czystym sumieniem mogę polecić młodzieży.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo