• Przed Panem Stópką kolejne wyzwania. Jego mała sąsiadka Amelka dostarcza mu pewne jajka. Twierdzi, że są to jajka kosmitów i wykluje się nich coś niebywałego. Zatem z wytęsknieniem oczekują pęknięcia ich skorupek. Tymczasem kotka Duszka zdaje się również wyczekiwać, ale na własne potomstwo. Na dodatek Amelka chciałaby znaleźć Panu Stópce bratnią duszę. Kogoś, kto tak mocno, jak on będzie kochał zwierzęta oraz lubił dzieci. Okazuje się, że w miasteczku tuż nieopodal pojawił się ktoś nowy, kogo warto byłoby poznać. Jest to przesympatyczna dziewczyna, właścicielka lokalnej księgarni. Amelka uwielbia czytać książki, dlatego tyle wie na jej temat. Pan Stópka deklaruje się odwiedzić nowe miejsce. Co z tego wyniknie? Czy z jajek rzeczywiście wyklują się kosmici? I kto się nimi później zajmie? Hmmm… Wątpliwości mnóstwo, ale wszystkie zostaną szybko rozwiązane po przeczytaniu lektury. Książka, która działa na wyobraźnię, niczym film animowany i baaardzo pozytywnie nastraja. Polecam dużym i małym (zwłaszcza)!!! 😉
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo