• Anastazja, młoda dziewczyna z greckiej wyspy, trafia do niewoli wraz z innymi kobietami. Gdy zostaje oddana jako służąca panu Ibrahimowi, przytrafia jej się dziwna rzecz. Żebrak spotkany na mieście oznajmia, że będzie królową. Dziewczyna nie chce mu uwierzyć – ona? Służąca? Dopiero, gdy jej pan odsyła ją na dwór sułtana, Anastazja zaczyna zastanawiać się nad tymi słowami. Nowy sułtan pojął za żonę kobietę, która nie darzy dziewczyny sympatią, lecz Anastazja się nie zniechęca. Robi, co do niej należy, i stawia na swoim. Czy pozna sułtana? Jakie będą jej dalsze losy? • Sułtanka Kosem. W haremie Demet Altı­nyel­ekli­oğlu­ to książka osadzona na początku XVII wieku. Główną postacią jest młoda dziewczyna, Anastazja, jednak nie tylko jej losy możemy śledzić na kartach powieści. Narrator ukazuje też działania innych osób, dając czytelnikowi obraz sułtańskiego dworu. • Główna bohaterka jest młodą dziewczyną, bardzo niepokorną i nieokrzesaną. Nie jest dzikuską, ale nie potrafi się zachować w towarzystwie – odzywa się bez pozwolenia, co gorszy innych. Nie zważa na to, że swoim zachowaniem może przysporzyć sobie problemów i narobić wrogów. Na dodatek jest też bardzo zadufana w sobie – po tym, jak żebrak nazwał ją królową, sama zaczyna się tak nazywać, choć głównie w myślach. • więcej na: [Link]
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo