• Po kilku recenzjach oczekiwałam raczej słabej pozycji, ale srodze (acz pozytywnie!) się rozczarowałam. Nie jest to co prawda bibliografia ani obszerna, ani drobiazgowa (co może bywać męczące), ale jest jak najbardziej merytoryczna. Ciekawym zabiegiem - zwłaszcza dla czytelnika, który na kilku biografiach Eugeniusza Bodo zjadł już zęby - jest rozpoczęcie książki od opisu ostatniego etapu życia i śmierci aktora, co jest bardzo odświeżającym elementem całości lektury. Jest to po prostu dobra pozycja, a autor w niektórych miejscach trochę dywaguje, trochę dopowiada i szuka, ale nie są to nachalne momenty i raczej trzyma się potwierdzonych faktów. Książka ucina się nagle tak samo jak nagle zostało przerwane życie Eugeniusza Bodo - zaskakująco - pozostawiając czytającego z głębokim poczuciem nies­praw­iedl­iwoś­ci i przejmującego smutku, rozmyślając co by było gdyby...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo