• Zawsze sięgając po takie cegiełki boję się, że w książce będą momenty niepotrzebnie przedłużające całą historię, jednak z "Nocnym filmem" było inaczej. • Książka ani przez moment mnie nie nużyła, a wręcz przeciwnie - fabuła jest niewiarygodnie wciągająca. • Poznajemy losy dziennikarza śledczego, który przez zainteresowanie życiem i twórczością pewnego tajemniczego reżysera - Cordovy - wpada w niemałe kłopoty. Kiedy bohater dowiaduje się o tajemniczej śmierci córki reżysera, postanawia wbrew wszystkiemu znów zainteresować się życiem prywatnym tej rodziny. Czy wyjdzie mu to na dobre? Czy dowie się jakie tajemnice ukrywa Cordova? Czy jest bezpieczny wchodząc temu człowiekowi z butami do życia? • Tak jak napisałam na samym początku - historia pochłania czytelnika do reszty i przeczytanie tych ponad 700 stron jest niczym mrugnięcie oka. • Postać Cordovy, jak zarówno jego twórczość, jest owiana tak dużą nutą tajemniczości, że za wszelką cenę, wraz z głównym bohaterem, pragniemy poznać całą prawdę, którą ukrywa. Do tego wszystkiego dochodzi równie zagadkowa śmierć i poboczni bohaterowie, którzy powoli odkrywają nowe fakty lub plotki dotyczące całej rodziny. • Dziennikarz - Scott oraz jego pomocnicy, również sprawiają, że historia staje się ciekawsza i barwniejsza. • Zresztą każda postać w tej książce jest wyjątkowa i nietypowa. • Dodatkowy plus za rewelacyjny pomysł z umieszczeniem w książce wycinków z gazet, zrzutów z sieci itp. Nie dość, że urozmaica to treść, to sprawia też, iż historia bardziej oddziałuje na czytelnika. • Autor umieścił w fabule wątki okultystyczne, ale nie ma powodu się ich obawiać, są tak umiejętnie dawkowane oraz wplecione w historię, że wręcz sprawiają przyjemność i dodają smaczku. • Niestety, osobiście zawiodłam się trochę na samym zakończeniu. Nie było ono złe, czy kiepskie - co to to nie, ale po takim ciągłym budowaniu napięcia u czytelnika i trzymaniu go w niewiadomej, spodziewałam się jednego wielkiego "WOW", a tego zabrakło. • Ostatecznie bardzo polecam "Nocny film" - ta historia zapada w pamięci.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo