• To kolejna część cyklu powieści z komisarz Leną Rudnicką w roli głównej i jej partnerem sierżantem Marcelem Wolskim . • Niepokorna pani komisarz musi tym razem zmierzyć się z samobójstwem nastolatek, handlem kobietami, molestowaniem seksualnym, przemocą domową, narkotykami i polityką. • Do tego dochodzą jeszcze problemy osobiste z prokuratorem Krzysztofem , osobistym mężem Leny i kłopoty zawodowe, jak odsunięcie od prowadzenia spraw i tajemnicze zniknięcie partnera Marcela. • Łamiąc wszelkie zasady zawodowe, prawne a także etyczne pani komisarz nie odpuszcza i pomimo zakazów komendanta, na własną rękę szuka partnera. Czy wyjdzie z tego zwycięsko? W jakie popadnie tarapaty? I co łączy Lenę z "dowódcą" grupy gangsterskiej - Pułkownikiem? Pewnie rozwiązanie znaleźć można w kolejnej powieści cyklu : "OSADZONY", a we wrześniu ukaże się cz. IV : "SZREŃ"
  • Nie, nie i jeszcze raz nie. Akcja osadzona w środowisku policyjnym. Samobójstwa w tle. Ciężko jednak przebrnąć dalej, niż kilkanaście stron ze względu na dyletancki styl pisania i brak autentyczności.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo