• Amos Oz udowadnia w swojej powieści, że "rzeczywistością jest nie tylko to,co widzi oko, słyszy ucho i czego można dotknąć ręką, ale także to, co pozostaje ukryte przed okiem i dotykiem, a ujawnia się czasami, tylko na chwilę, temu, kto umie uważnie słuchać uszami ducha i dotykać palcami myśli". Zachwyca w niej swoim symbolizmem i wiel­owym­iaro­wośc­ią, ukazując tym samym swój niezwykły talent. • Historię Oza można odczytywać na kilka sposobów: jako współczesną bajką adresowaną dla dzieci jak i dorosłych. To również przypowieść o nietolerancji i losie jaki spotyka outsiderów. Według baśni nikt nie powinien odstawać od społeczeństwa, które piętnuje inność, wyrzuca na margines tych, którzy w jakikolwiek sposób odstają od normy. "Jeśli ktoś nijak nie potrafi się dostosować i być taki jak wszyscy, znaczy to, że cierpi na rżycę, skowyciec czy inną chorobę. Niech się więc tylko do nas nie zbliża, niech się lepiej trzyma od nas z daleka żeby nas nie zarazić". • Powieść można interpretować również jako krytykę relacji historycznych, które zaciemniają obraz rzeczywistości. Kłamstwa dorosłych sprawiają, że dzieci boją się tajemniczego Nehi. • Jestem pod wielkim wrażeniem kunsztu pisarskiego autora. Powieść jest niepokojąca, mroczna pisarzowi udało się doskonale oddać ponurą i trochę pełną niepokoju atmosferę. Język jest prosty, ale niezwykle liryczny, poetycki i pełen emocji. • "Nagle w głębi lasu" to historia z przesłaniem, w przepięknej baśniowej oprawie. Mądra i piękna opowieść o tym co najważniejsze, o szacunku do życia, do drugiego człowieka, o tolerancji. • Bajka, ale taka której się nie zapomina. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo