• Sięgnęłam z ciekawości po tę książkę. Podczas czytania cofnęłam się do pięknych lat młodości. Książka jest równie pasjonująca jak podręcznik do matematyki albo biologii albo historii etc. Zawiera podręcznikowe informacje o podstawach pisania. Dokładnie o tym samym przez cztery lata liceum uczyła nasza profesor od języka polskiego. Dokładnie to samo można znaleźć w milionach innych źródeł. Obawiam się, ze ktoś, kto chce się nauczyć pisać książki, bo nie wie, kim jest bohater i jak powinien wyglądać, po prostu nie przebrnie przez tych wiele stron. Należy podziwiać lekkość pióra autorki, która tworzy tyle stron o niczym. W książce całkiem przypadkiem są przykłady z innych książek autorki i innego autora. Polecam książkę Stephena Kinga ‘Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika’. W drugiej części, bezpośrednio z poradami o pisaniu, można znaleźć praktyczne wskazówki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo