• Historia trochę bez morału zrozumiałego dla dziecka. U dorosłego może wywołać uśmiech pod nosem.
  • Książkę tę, mamy na półce już kilka lat, ale co jakiś czas do niej wracamy. To najlepiej świadczy o tym, że jest to pozycja godna polecenia 😉 • Marysia jest małą, śliczną dziewczynką i jest...smokiem 🐉. Ulubioną zabawą Marysi jest zabawa w teatr. Razem z rodzicami i dziadkami odtwarza scenariusz, w którym dzielny rycerz uwalnia z wieży księżniczkę, uprzednio pokonując smoka. • I wydawać by się mogło, że Marysia (jak najczęściej bywa) będzie chciała odgrywać rolę uwięzionej księżniczki 👸. Nic z tego. Marysia nie uważa się za tak ładną, aby móc być księżniczką. Za to smokiem jest fantastycznym. Połyka wraz ze zbroją wszystkich rycerzy 😉 • Zabawna opowieść o urodzie, rodzinie i wspólnym spędzaniu czasu. • I powiem Wam w tajemnicy, że ja czuję, że w roli kościotrupa odnalazłbym się najlepiej 😂😉😂
  • Piękna i bardzo fajna książka!!!
  • Gorąca polecam do przeczytania dziecku . Warta uwagi
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo