• Na początku chciałabym Wam coś opowiedzieć. Byłam po przeczytaniu książki w jednej ze znanych księgarni. Rozmawiałam z kolegą o różnych książkach. Głównie Polskich autorach. On jest księgarzem, jednak jeżeli chodzi o Polskich, to ja edukuje jego. On mnie natomiast z fantastyki. Stojąc koło półki przeglądaliśmy kilka pozycji. Trafiliśmy na Marte Motyl. Kolega patrząc na okładkę stwierdził, że to pewnie zwykły roman. Powiedziałam mu, że też tak myślałam sięgając po tą książkę. Po co Wam o tym mówie? By pokazać jak bardzo złudne wrażenie potrafią dawać książki! • Okładka jest prosta. Mogę rzec, że w swej prostocie piękna. Skojarzyła mi się z królewną śnieżką i zatrutym jabłkiem :) Trucizna jest w życiu Magdy. Życie bohaterki nie jest łatwe. Od dziecka ma pod górkę. W domu rządzi ojciec alkoholik. Matka nie okazuje miłości. To wszystko sprawia, że Magda jako osoba starsza szuka miłości. Nie zawsze tam gdzie powinna. Podniecają ją kobiety. Wchodzi nawet w pewien związek lesbisjki. Jednak okazuje się, że to nie to. Kolejne związki z mężczyznami, toksyczne związki, tylko niszczą bohaterkę. • Jak zaznaczyłam na początku. Spodziewałam się lekkiej, kobiecej literatury, która przesycona jest sexem. Okazało się inaczej. Nie mogłam oderwać się od książki. Chciałam więcej i więcej. Psychologiczny obraz przedstawiony przez autorkę jest niezwykle rozbudowany. Czytając książke wszystko dla mnie było oczywiste. To zachowanie wzieło się z tego, a to z tego. • Nie jest to książka dla każdego. Jest dla małej grupy ludzi. Nie każdy ją zrozumie. Nie każdy jest wystarczająco dojrzały. Nie każdy ma wystarczającą wiedze. • Nie do końca podoba mi się zakończenie. Nie ma go tak na prawdę. Książka urywa się nagle. • Podkreśle jeszcze raz, że książke czyta się szybko. Chce się więcej i więcej. Wspaniały obraz psychologiczny. Świetne pióro autorki. Książka dla osób o mocnych nerwach, a jednocześnie wrażliwych. • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo