• Z czytaniem dotarłem do 164 strony i zamknąłem. Tego nie da się czytać o nekrofili, o zlizywaniu zwłok w trumnie etc....z czytania nie czerpię przyjemności i ciekawości, wręcz obrzydzenie. Koniec
  • Przeczytana choć dziwna ta książka a tematyka niesmaczna (nekrofilia).
  • Szokująca,mocna,konkretna,momentami obrzydliwa ze względów na tematykę nekrofilii,mimo to trudno się oderwać.Ta książka nie jest dla wrażliwców.
  • True story . Przerażająca ,wręcz niep­rawd­opod­obna­ historia w narracji pier­wszo­osob­owej­ dla czytelników o silnych nerwach . Ja jednak żałuję, że autor zrezygnował z rytmu języka i konstrukcji wypowiedzi bohatera. Historie warto poznać pomimo drastycznych faktów. Duży szacunek dla autora za podjęcie się pokazania drastycznej historii bez jakiejkolwiek fikcji, upiększeń oraz wzbogaceń fabularnych.
  • Wstrząsają historia, aż trudno uwierzyć, że jest prawdziwa. Książka dla ludzi o mocnych nerwach.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo