• Wciągająca lektura - polecam
  • Powieść zaczyna się tuz przed I wojną światową. Główną bohaterką jest Felicja, młoda Niemka. • Każda z czterech części książki to etapy w życiu Felicji na tle burzliwej historii Europy na poczatku XX wieku. • Felicja przypomina mi trochę Scarlett O'Harę, na początku intrygująca i nie budząca sympatii, a z czasem zyskująca coraz więcej zrozumienia. • Rodzinne perypetie, czas wielkich przemian, rosyjska rewolucja, krach giełdowy- wszystko to sprawia, że ciężko oderwać się od lektury.
  • Czas burz to wspaniała, wciągająca książka, świetna powieść obyczajowo-historyczna. Bardzo dobrze się czyta. Ta wspaniała autorka nigdy mnie nie zawiodła. Byłam bardzo zaskoczona tym, iż pisarka weszła w zupełnie inną tematykę, jej mroczne thrillery przy , których umierałam ze strachu i tak mocno mnie wciągały. Teraz coś innego- powieść historyczna. Gorąco polecam.
  • Czas Burz tom I przeczytałam z zainteresowaniem. Znam thillery psychologiczne pani Link i jestem wielbicielką. • Ta saga historyczna zapowiada się interesująco. Głowna bohaterka Felicja ma charakterek.... Nie uważacie,że treść jest jakby żywcem przeniesiona z Przeminęło z wiatrem.W każdym razie ma wiele wspólnego ze Scarlet, pomimo innej epoki i kontynentu....
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo