• Czasami o naszym życiu decydują ułamki sekundy. "Czuły punkt" to debiutacka powieść polskiej pisarki Dominki van Eijkelenborg. Książka w perfekcyjny sposób ukazuje postać ofiary i oprawcy, która porusza problem syndromu sztokholmskiego ,a także relację która zaczyna się wywiązywać między obojga bohaterów. Jest to • kontrowersyjna powieść, która daje do myślenia. Jeśli macie ochotę na coś nietypowego, to nie wahajcie się i sięgnijcie po ten tytuł :) • Polecam ! • [Link]
  • Świetna. Bardzo POLECAM !!!
  • Niedawno otrzymałam drugi egzemplarz recenzencki od wydawnictwa Harlequin. Opis tej książki od pierwszej chwili mnie zaciekawił i sprawił, że byłam zaintrygowana tą pozycją. Nic więc dziwnego, że wręcz pochłonęłam “Czuły punkt” Dominiki van Eijkelenborg. • Książka opowiada o Weronice Wilczyńskiej. Dziewczyna przebywa na wymianie studenckiej w Holandii. Pewnego wieczoru zostaje wciągnięta do samochodu i brutalnie zgwałcona. Dziewczyna budzi się w obcym pokoju. Jedyną osobą, którą widuje jest jej strażnik - Luke. Początkowo jedynym uczuciem, które Weronika żywi jest strach. Jednak z czasem zmienia się on w coś całkiem innego. • Nie udało mi się jednoznacznie ocenić głównych bohaterów. Wiele w nich sprzeczności i niejasności. Mimo że intrygują i przykuwają uwagę to moim zdanie czegoś im brakuje. Wydaje mi się, że pani Dominika nie wykorzystała w pełni swoich możliwości oraz możliwości tych postaci. • • Chwilami może się wydawać, ze Weronika i Luke przechodzą wewnętrzną przemianę. To wrażenie szczególnie dotyczy Lukea. Jednak w trakcie czytania tej książki to wrażenie minęło. Doszłam w pewnej chwili do wniosku, że w tych postaciach od początku było to, co na końcu książki zostaje uzewnętrznione. . • Fabuła “Czułego punktu” jest ciekawa i intrygująca. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z książką, która ukazuje relację ofiara - oprawca na zasadzie syndromu Sztokholmskiego. Wydarzenia ukazane są w sposób bardzo realistyczny. Autorka nie przejaskrawia sytuacji, nie wyolbrzymia ich. To sprawia, ze chwilami miałam wrażenia jakbym czytała książkę opartą na prawdziwych wydarzeniach. Dzięki temu jeszcze bardziej wciągnęłam się w tą historię. • Język użyty w książce jest łatwy do przyswojenia dla każdego. To bardzo ważne w przypadku tej pozycji, gdyż nie porusza ona łatwego tematu i język jest jednym z tych czynników, który pomaga czytelnikowi przyswoić treści, które autorka chciała przekazać. • Dominika van Eijkelenborg w swojej książce zastosowała bardzo ciekawą narrację. Wydarzenia poznajemy z puntu widzenia Weroniki oraz Lukea. Ich narracje przeplatają się ze sobą, pozwalając czytelnikowi poznać uczucia ich obojga, wczuć się w ich sytuację. To sprawia, że książka jest jeszcze ciekawsza i nie pozwala o sobie zapomnieć. • Komu poleca tę książkę? Na pewno osobom, które interesują się psychologią i relacjami międzyludzkimi. “Czuły punkt” przypadnie do gustu każdemu kto lubi książki opowiadające o prawdziwym życiu i realnych problemach. Nie jest to pozycja, która umili podróż pociągiem, lecz książka, która poruszy i zmusi do wielu przemyśleń.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo