• Great book. Full of a carefully collected data, the result of an impressive historical survey. The historical contribution of the Jewish community of Dobczyce cannot be overstated. What is blatant is the obvious political correctness (why is this still P.C. ?!) of this study in the Holocaust section. Here we have nothing but examples of some positive attitudes of the neighbors in saving Jews. (just few notes like this one e.g.: “Schmuel Milner was sold to Germans for 6 kgs of sugar”). Great if it would have been a true perspective. On Jedwabne memorial we read: “To the memory of those murdered and burned alive at this site.” Period. Not a mention that by their closest neighbors (who became the beneficiaries of this crime). Whitewashing the past for political purposes creates successive generations of nationalists and xenophobes. Which is what we experience right now. Or perhaps the Goyim of Dobczyce were a laudable exception on a national scale, as this study suggests? I wish it had been true
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo