• Do przeczytania książki zachęciła mnie fotografia z Kazimierzem Nowakiem na okładce i recenzja pewnych Saudyjskich Wielbłądów z LC. • Jest to bardzo subiektywny, ale interesujący wybór najważniejszych polskich podróżników, naukowców i amatorskich miłośników podróży, od XIII wieku począwszy. Czasem są to postacie bardziej znanych za granicą niż w ojczystym kraju. Ku dalekim podróżom pchała ich pasja, przygoda, chęć odkrywania nieodkrytego, a czasami niewesołe okoliczności, jak choćby zsyłki na Syberię czy Kaukaz. Nie ukrywam, że życiorysy związane z tą właśnie częścią świata pozostają w obszarze moich szczególnych zainteresowań (zwłaszcza Leon Barszczewski i jego działalność w Samarkandzie i okolicach oraz Wacław Sieroszewski w kontekści książki, którą akurat czytam o Jakucji). • Autorzy książki na pewno stanęli przed trudnym zadaniem wyboru tych największych i najważniejszych nazwisk. Mnie w tym zestawie brakuje Ferdynanda Ossendowskiego, Arkady Fiedlera, czy bardziej współcześnie - Tony Halika.
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo