• Kazda z ksiazekC.Cartera jest świetna. • I czyta moj ulubiony Lektor
  • Chris Carter jest specjalistą w tworzeniu sadystycznych i brutalnych czarnych charakterów w swoich powieściach. Niewątpliwie pomaga mu w tym jego wykształcenie i doświadczenie zawodowe. Przez lata pracował jako psycholog kryminalny w prokuraturze stanowej, badając i przesłuchując licznych zbrodniarzy, również seryjnych morderców, dzięki temu portrety psychologiczne jego postaci są tak wiarygodne i tak skutecznie mrożą krew w żyłach. • Tytułowy Egzekutor wywołuje przerażenie, nie tylko ofiarach. Jego zbrodnie, determinacja, brak skrupułów, sadyzm, wywołuje w czytelniku nie tylko strach, ale i obrzydzenie. • Nie liczcie na subtelność i powściągliwość w opisach miejsc zbrodni i ofiar. Krwawa jatka, to najlepsze określenie tego co przygotował dla nas autor. Pisarz nie szczędzi makabrycznych szczegółów, opisy są wyjątkowo sugestywne i mocno działające na wyobraźnie i zawartość żołądka. • "Egzekutor" to powieść, którą ciężko odłożyć, i przyczyna tego leży nie tylko w tym, że pragniemy spokojnie pójść spać z poczuciem, że sprawca zostanie złapany i nikogo już nie skrzywdzi. Nawet wtedy ta historia siedzi gdzieś w głowie nie pozwalając zmrużyć oka. Carter zaskakuje na każdym kroku, fabułą, intrygą, zwrotami akcji, drażni krótkimi rozdziałami. Kluczy, podkłada mylne tropy, potrafi skutecznie omotać czytelnika, trzymając w napięciu i niepewności do samego końca. • "Egzekutor" to wyśmienity, choć makabryczny thriller psychologiczny. Powieść, która przywołuje nasze najgorsze koszmary i lęki, a przy tym jest zabójczo wciągająca. Czy jesteście gotowi stanąć twarzą w twarz z Egzekutorem? • Mocna rzecz. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo